مطالعه تاثیر میزان پتانسیل اسمزی محیط بر جوانه زنی برخی ژنوتیپ های زیره سبز

استرس محیطی خصوصاً استرس خشکی و اسمزی از جمله مهمترین عوامل ایجاد اختلال در مراحل رشد و نمو گیاهان دارویی به­ویژه جوانه زنی در مناطق خشک است. درصد زیادی از داروهای مورد استفاده انسان ها منشا گیاهی دارد. با نظر به گسترش اراضی خشک جهت زراعت شناسایی گیاهان دارویی مقاوم به خشکی خصوصاً در مرحله جوانه زنی بعنوان بهترین مرحله رشدی گیاه روشی مطلوب است. به همین منظور جهت مطالعه اثر غلظت های مختلف خشکی حاصل از پلی اتیلن گلایکول بر ژنوتیپ های مختلف زیره سبز ماهان، جوپار و هینک از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار استفاده گردید. تنش اسمزی ایجاد شده شامل سطوح صفر یا شاهد، 5، 10 و 15 % معادل 0، 03/0-، 19/0- و 41/0- مگاپاسکال بود اعمال شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که بین دو عامل آزمایش اثر متقابل معنی دار در سطح احتمال 5% فقط برای صفت سرعت جوانه زنی معنی دار بود. بین سطوح مختلف اسمز برای سایر صفات در سطح 1% تفاوت وجود دارد، با توجه به مقایسات میانگین سطوح اسمز، بیشترین مقدار سرعت جوانه زنی در بین سطوح اسمزی مربوط به تیمار شاهد بود.